بررسی سطح حساسیت سوسری آلمانی نسبت به حشره کش های گروه کاربامات و فسفره به روش in vivo

مقدمه: سوسری آلمانی ناقل مکانیکی عوامل بیماریزای مختلف از قبیل ویروسها، باکتریها، تک یاخته ها و تخم انگلها می باشد. هدف از این مطالعه، تعیین سطح حساسیت سوسری آلمانی نسبت به حشره کش های بندیوکارب و کاربایل از گروه کاربامات، مالاتیون و کلرپیریفوس از گروه فسفره، به روش in vivo می باشد.   روش بررسی: در این مطالعه سوشهای وحشی سوسری آلمانی پس از جمع آوری از چند بیمارستان و خوابگاه در شهر تهران و انتقال به انسکتاریوم تحت شرایط یکسان آزمایشگاهی پرورش داده شدند و سطح حساسیت آنها با استفاده از غلظتهای تمایزی تعیین شده بر روی سوش حساس نسبت به حشره کش های بندیوکارب، کاربایل، مالاتیون و کلرپیریفوس به روش in vivo مورد بررسی قرار گرفت.   یافته ها: نتایج حاصل از اثر غلظتهای تمایزی بر روی سوشهای وحشی سوسری آلمانی نشان داد که پائین ترین غلظت تمایزی به حشره کش کلرپیریفوس ( mg/m2 63/6 ) و بالاترین آن به حشره کش کارباریل ( mg/m2 11/390) اختصاص داشت. اکثر سوشهای وحشی درجاتی از مقاومت و تحمل را نسبت به حشره کشهای بندیوکارب، کارباریل، مالاتیون و کلرپیریفوس از خود نشان دادند.   بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که حشره کش های گروه کاربامات بخصوص کارباریل در حال حاضر برای مبارزه با سوسری آلمانی کارآیی ندارند و توصیه می شود مصرف این حشره کشها متوقف گردد. در مورد حشره کش های گروه فسفره نیز توصیه می شود به دلیل مقاومت به مالاتیون و احتمال وجود مقاومت متقاطع ( cross resistance ) بین ترکیبات مختلف این گروه از مصرف حشره کشها خودداری گردد.